Vorig jaar bouwden we een houtskelet-huis in St. Jeans d’Aulps, ongeveer tien minuten van Morzine in Frankrijk. En we beloofden meer fotos. Hier zijn ze.
Het ziet eruit als een loghuis, maar zoals bijna alle huizen in die streek is het een houtskelet-woning. We hebben ook fotos van het interieur en dan kun je het verschil beter zien. Komen we later op terug.
De stijl is natuurlijk heel anders an de Eric & Flo of de At & Alet, maar dit huis past volledig in de omgeving.
Hout uit het noorden groeit langzamer. Daardoor wordt het dichter, zwaarder. Betere kwaliteit.
Daar moesten we even aan denken toen we terugkeerden van de fabriek en ergens in de buurt van Rudiskes door het bos reden. Potverdikkie wat is het mooi hier…
En toen we ’s avonds naar huis reden keken we even naar de termperatuur op het dashboard. Prima!
En ja, deze auto is niet helemaal nieuw.
Wij gebruiken vaak larix om onze gevels af te werken, want het is enorm weer-bestendig. Rot niet, heeft geen onderhoud nodig, beschermt je huis gedurende vijftig jaar.
Maar er is één ding dat niet iedereen bevalt: larix wordt grijs. Sommigen vinden dat natuurlijk vergrijzen mooi, omdat het natuurlijk is. Maar anderen willen dat het huis de oorspronkelijke geel-oranje gloed behoudt, zoals bijvoorbeeld bij dit huis.
Wij vinden de vergrijzing wel mooi, maar als U liever de oorspronkelijke kleuren wilt behouden dan moet de larix behandeld worden met speciale producten.
De Eric & Flo is na acht jaar nog steeds één van de meest populaire huizen op onze website. Meer dan de helft van de aanvragen gaan over dit huis.
Deze fotos ontvingen we vandaag van onze klant in de Lozère in Frankrijk. Winter wonderland with a beautiful house…
Loghuizen en scheuren Een loghuis wordt gebouwd van houten logs: massief houten balken, gelamineerd of uit één stuk, acht tot dertig centimeter dik. Wij bouwen meestal met twaalf centimeter logs, soms met zestien centimeter en we kunnen ook wel met bredere logs bouwen, maar technisch is het niet noodzakelijk. Als je wat budget over hebt dan ziet zestien of twintig centimeter er wel solide uit, maar nodig is het niet.
Toen we onze website verbouwden is er nogal wat informatie verloren gegaan. Ondermeer een post over een huis dat we vorig jaar in St. Jean d’Aulps bouwden (tien minuten ten noorden van Morzine) verdween in cyberspace. Dus nu plaatsen we de fotos opnieuw.
Het lijkt op een loghuis, maar het is een panel-huis / houtskelet, of ossature-bois zoals ze in Frankrijk zeggen. Wij bouwden het houten gedeelte, een lokale contractor zorgde voor de betonnen fundering (maar wij leverden ook de ramen voor het betonnen deel).
Alweer een foto van het lossen van een vrachtwagen, maar deze keer was het net gestopt met regenen. Onze klant stond te kijken bij de bouw van haar nieuwe huis en terwijl wij druk waren met panels en een vrachtwagen en kraan, maakte zij een foto.
Je hebt dus geen fancy fototoestel nodig om een mooie foto te maken.
Juist nadat we iets schreven over bouwplaatsen en modder, begonnen we met een nieuw project in de polder. En natuurlijk: bij aankomst van de eerste vrachtwagen alles nat.
Het leverde in ieder geval een paar mooie plaatjes op, gemaakt door de toekomstige bewoner. Of onze mannen het ook zo mooi vonden? Dat laat zich raden. Min twintig graden Celcius vinden ze geen probleem, maar water…
Volgende week wordt het beter weer.
Niet alle bouwplaatsen zijn even makkelijk bereikbaar. Soms moeten onze vrachtwagens in bergen langs twintig nauwe U-bochten, andere bouwplaatsen kunnen we helemaal niet bereiken met onze wagens, en dan moeten we ergens anders lossen, en met een platte kar achter een tractor het laatste stukje afleggen.
En dan zijn er bouwplaatsen met iets dat lijkt op een weg, maar toch geen weg is. Alles is bedekt met modder, en je kunt niet zien waar het asfalt ophoudt en de berm begint.
Omdat onze fabrieken hoofdzakelijk in Litouwen zitten, en onze klanten in West-Europa, reizen we veel. En springen we voortdurend van de ene cultuur naar de ander. Meestal gaat dat ongemerkt, maar gisteren zagen we toch een klein verschil. We hadden een afspraak bij een fabriek helemaal in het noord-oosten van Litouwen, vijf kilometer van de grens met Wit-Rusland. Rusland zelf begint vijftig kilometer verderop en vanaf daar is het Rusland tot aan Vladivostok, bij Noord-Korea.
We begonnen met dit huis eind augustus, en nu zijn we ruim twee weken bezig: wanden zijn gereed, sporen zitten op het dak.
Onze technici bedachten dat ze een zware balk in de nok nodig hadden, echt zwaar. Ruim driehonderd kilo. Dat til je niet even op de plaats, dus er moest weer een kraan aan te pas komen…
Huizen bouwen is leuk, maar modder is niet leuk. En als wij bouwen, ligt er altijd modder.
Wat echt niet leuk is, dat is bouwen in de regen. Dan gaan we het liefst even binnen zitten. Maar ja, dan wil je koffie. Moet je toch weer naar buiten, door de modder, om in de regen water te halen.
Gelukkig schijnt straks de zon weer.
Soms lijkt het alsof we uitsluitend larix aan de buitenzijde van onze huizen toepassen. Maar dat is een misverstand. We gebruiken veel larix, maar sommige klanten zien liever een andere afwerking. Alternatief passen we soms geschilderde grenen toe, of een enkele keer stucco.
In het geval van stucco werken we de buitenkant eerst af met Knauf Aquapanel of Steico Protect. Daaroverheen komt later de stucco-laag. Deze fotos laten een huis zien dat we in juli 2020 opleverden, met enkel de Knauf Aquapanel.
Het bouwen van een huis is een project van jaren. Grond kopen, ontwerp maken, vergunning aanvragen, wachten, aanpassen, nog meer wachten, nog meer aanpassen, en dan eindelijk: bouwen! En al die tijd ben je mentaal bezig met je huis, maar fysiek kun je eigenlijk niks doen. Alleen wachten.
Maar sommige klanten die kunnen niet wachten, en die beginnen maar vast met de tuin. Gazonnetje aanleggen, boompjes planten, haagje zetten. Allemaal heel begrijpelijk, maar wel zonde als wij even later met onze machines het grasveldje in drie minuten tot een modderpoel omtoveren.
In Brabant bouwden we een houtskelet-woning. Niet alle klanten vinden logs aan de binnenkant mooi, en dan is houtskelet een prima oplossing want je kunt het binnen en buiten afwerken naar smaak. Deze klant koos voor larix aan de buitenzijde, op advies van zijn architect verticaal en in combinatie met een Ruukki stalen dak, en de binnenzijde wordt gestuct.
Wij zijn voorlopig klaar, de klant installeert nu met andere aannemers de technische installaties (water, electra, verwarming), daarna komen wij terug om de binnenwanden verder af te werken en de tijdelijke trap te vervangen door de definitieve trap.
Soms hebben we geluk. Gisteren begonnen we met de bouw van een loghuis vlakbij Rotterdam. Stap één: vrachtwagen uitladen. De toekomstige bewoners hadden een kraantje voor ons geregeld. Nou ja, kraantje: in plaats van de gebruikelijke twee-tons kraan of een kleine Manitou stond er plotseling een 40-tons kraan op de dijk. Of 90-ton, dat weten we eigenlijk niet precies, maar met een paar hijsjes was de vrachtwagen leeg. Dat schiet lekker op.
We zochten in Google toevallig naar “images of modern log houses”, want we zijn natuurlijk best wel benieuwd naar de prestaties van collega’s. En guess what: het tweede item dat Google ons presenteerde was ons eigen houten huis, de Eric & Flo. Beschouwen we als een compliment.
Bouwsnelheid is een belangrijke keuzefactor voor klanten. Dat begrijpen we eerlijk gezegd niet altijd, want een typisch bouwproject duurt op z’n minst een jaar, soms twee jaar en ook wel drie jaar. Ontwerpen maken, berekeningen opstellen, vergunningen aanvragen, soms lijkt het allemaal eeuwen te duren, en dan begrijpen wij niet altijd waarom je dan plotseling zo’n enorme haast maakt in de laatste paar weken.
lege fundering, foto toekomstige bewoner
Vandaag begonnen met een nieuw project in Brabant. We bouwen een houtskelet-woning van ongeveer 180 m2. De fundering ligt gereed, bouwkraan is opgesteld, de assemblageploeg is in het weekend gearriveerd, maandagmorgen om tien uur arriveerde de eerste vrachtwagen. Voor dit project hebben we waarschijnlijk vijf vrachtwagens nodig.
Om het huis is zo weinig ruimte dat we er met de vrachtwagen niet kunnen komen. Dus lossen we de vrachtwagen één kilometer verderop en plaatsen alle materialen in twee containers.
